Τις πρώτες δύο εβδομάδες της ζωής του, το κουτάβι θηλάζει και κοιμάται καταναλώνοντας αποκλειστικά την ενέργεια που παίρνει από τη μητέρα του. Είναι φανερό ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη πηγή τροφής. Εάν η τοκετομάδα είναι πολύ μεγάλη και το γάλα της μητέρας δεν επαρκεί ή στην περίπτωση που η μητέρα πεθάνει, τότε ο ιδιοκτήτης αναλαμβάνει τη διατροφή των κουταβιών.
Για τη σωστή ανάπτυξη των κουταβιών είναι απαραίτητη η κατάλληλη ρύθμιση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντός τους και η διέγερση της ούρησης και της αφόδευσής τους. Ιδανική ρύθμιση της θερμοκρασίας μπορεί να επιτευχθεί με ένα θερμαινόμενο δάπεδο. Μετά τη σίτιση θα πρέπει να ενεργοποιηθεί το αντανακλαστικό της ούρησης και της αφόδευσης στα ορφανά κουτάβια. Γι’ αυτό το σκοπό μπορεί να χρησιμοποιηθεί μαλακό μάλλινο ύφασμα που έχει προηγουμένως υγρανθεί και με το οποίο γίνεται εντριβή στην ουρογεννητική χώρα. Από την ηλικία των 16-21 ημερών σταματά η ενεργοποίηση των παραπάνω αντανακλαστικών, ενώ από την ηλικία των 28 ημερών ρυθμίζεται πλήρως η θερμοκρασία του σώματός τους. Τα κουτάβια μεγαλώνουν με πολύ γρήγορο ρυθμό και διπλασιάζουν το βάρος που είχαν κατά τη γέννηση μέσα σε λίγες μέρες. Γι’ αυτό, χρειάζεται μεγάλη ποσότητα γάλακτος ή άλλης τροφής που θα υποκαταστήσει το γάλα. Το υποκατάστατο γάλακτος θα πρέπει να είναι πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες και να είναι παρόμοιας σύστασης με αυτή του γάλακτος της σκύλας. Στο εμπόριο κυκλοφορούν αρκετά υποκατάστατα γάλακτος σκύλας και μπορούν να χορηγηθούν με τη βοήθεια σύριγγας, σταγονόμετρου ή μπιμπερό. Τα σκευάσματα αυτά κυκλοφορούν σε μορφή σκόνης, η οποία πρέπει να διαλύεται κάθε φορά με νερό θερμοκρασίας 38 βαθμών Κελσίου. Η χορήγηση θα πρέπει να γίνεται αργά και όχι “δια της βίας”. Θα πρέπει να ελέγχεται η οπή της θηλής του μπιμπερό και να διευρύνεται το άνοιγμα της όταν αυτό είναι πολύ μικρό. Διαφορετικά, τα κουτάβια θηλάζουν καταπίνοντας πολύ αέρα. Όταν τα κουτάβια αρχίζουν να εξερευνούν το περιβάλλον τους, θα πρέπει να προσλαμβάνουν ειδική τροφή για κουτάβια πολύ καλής ποιότητας. Η τροφή αυτή αναμειγνύεται αρχικά με το υποκατάστατο γάλακτος και στην συνέχεια χορηγείται μόνη της.
Όταν αρχίζει ο απογαλακτισμός (3-4 εβδομάδες μετά τον τοκετό), το γάλα της μητέρας εξακολουθεί να αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή θρεπτικών ουσιών, ενώ παράλληλα το πεπτικό σύστημα των κουταβιών αρχίζει να εξοικειώνεται και με την κατανάλωση και άλλων τροφών. Σ’ αυτή τη φάση θα πρέπει να χορηγείται στα μικρά μαλακή, υγρή τροφή ή κροκέτες μουσκεμένες με χλιαρό νερό ή ζωμό κρέατος. Στην ηλικία των 6-8 εβδομάδων (τελειώνει ο απογαλακτισμός), η τροφή θα πρέπει να χορηγείται σε μικρή ποσότητα επί τέσσερις φορές την ημέρα και όχι κατά βούληση. Η συχνότητα των γευμάτων πρέπει προοδευτικά να μειώνεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης (η χορήγηση της τροφής γίνεται δύο φορές την ημέρα από τη στιγμή που το κουτάβι ζυγίζει το μισό του βάρους του ενηλίκου), μέχρι να αποκτήσει το βάρος του ενήλικου. Η τροφή δεν πρέπει να χορηγείται κατά βούληση στα κουτάβια για να αποφεύγεται η πιθανότητα παχυσαρκίας. Οι πρωτεΐνες αποτελούν απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, παρέχοντας τα απαραίτητα αμινοξέα και άζωτο και κατά συνέπεια είναι απαραίτητες για το σχηματισμό και την διατήρηση των διαφόρων ιστών, των συστατικών του αίματος και για την επούλωση των κακώσεων των ιστών. Στον αναπτυσσόμενο σκύλο είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη ιδιαίτερα των μυών. Το ελάχιστο επίπεδο προσλαμβανόμενων πρωτεϊνών που συνιστάται για την ανάπτυξη του σκύλου κυμαίνεται μεταξύ 11-22% της συνολικής προσλαμβανόμενης ενέργειας.
Οι απαιτήσεις σε ασβέστιο είναι επίσης υψηλές κατά την ανάπτυξη του κουταβιού. Η ποσότητα του ασβεστίου στην τροφή των κουταβιών θα πρέπει να είναι ανάλογη με αυτή του φωσφόρου για τη σωστή ανάπτυξη των οστών.