ΟΤΑΝ  Ο  ΣΚΥΛΟΣ  ΜΑΣ  ΓΕΡΝΑΕΙ…..

Θα έρθει λοιπόν η στιγμή που ο σκύλος μας θα φτάσει σε μεγάλη ηλικία. Η όρεξη για παιχνίδι θα υπάρχει, όμως το περπάτημα του θα βαρύνει, το σβέλτο άλμα πάνω στον καναπέ θα γίνει αργό σκαρφάλωμα, οι μεγάλες βόλτες θα γίνουν εξαντλητικές δραστηριότητες……..

Η ηλικία στην οποία ο κάθε σκύλος γερνάει έχει άμεση σχέση με τη φυλή στην οποία ανήκει. Τα σκυλιά  που ανήκουν σε μεγαλόσωμες ράτσες έχουν συνήθως μικρότερη διάρκεια ζωής από αυτά μικρού και μεσαίου μεγέθους. Ένας άλλος παράγοντας είναι το βάρος του ζώου. Έτσι λοιπόν, τα μικρόσωμα σκυλιά και αυτά με κανονικό βάρος  ζούνε περισσότερο. Απ’ την άλλη μεριά, ούτε τα υπερβολικά αδύνατα σκυλιά έχουν μακροζωία γιατί είναι ευάλωτα στις κακουχίες και  στις αρρώστιες .

Τα σημάδια γήρανσης στα σκυλιά είναι παρόμοια με αυτά των ανθρώπων. Η όραση τους χάνεται σταδιακά – μερικές φορές δε, φτάνει στην τύφλωση . Η ακοή τους εξασθενεί επίσης, κάποια όργανα υπολειτουργούν και είναι πλέον φανερό ότι η σωματική και πνευματική τους ικανότητα έχει μειωθεί.

Όταν έρθει εκείνη η ώρα και ο δικός μας φίλος είναι γεράκος, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ότι δεν θα μπορεί να προσφέρει πια αυτά που  τόσα χρόνια μας έδινε απλόχερα. Σε αυτή τη φάση, χρέος μας απέναντι του είναι να του κάνουμε τη ζωή πιο εύκολη.

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα είναι να καταλάβει ο σκύλος μας ότι τον αγαπάμε ακόμη.

 Επίσης, δεν πρέπει να τον παραμελούμε και να τον απομονώνουμε. Τα σκυλιά έχουν πολύ καλά αναπτυγμένα αισθήματα και ένστικτα, και καταλαβαίνουν τη διαφορά στον τρόπο αντιμετώπισης τους από τη φωνή μας και τις χειρονομίες που κάνουμε.

Οι βόλτες θα πρέπει να είναι πιο συχνές, μιας και πλέον δεν μπορεί να ‘κρατηθεί’  τον ίδιο χρόνο.

Τα γεύματα του θα είναι πιο πολλά, μικρότερης ποσότητας αλλά πλουσιότερα σε θρεπτικά συστατικά.

Οι επισκέψεις στον κτηνίατρο  θα είναι πιο συχνές, πιο τακτικές.

Καλό θα ήταν επίσης  να νιώθει την παρουσία μας πιο πολύ, οπότε μπορούμε να του παραχωρήσουμε μία θέση ακόμα και στην αγαπημένη μας πολυθρόνα, ώστε να  συμμετέχει, έστω και σαν παρατηρητής,   στη ρουτίνα της οικογένειας. 

Για το γέρικο σκύλο, δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να παραμείνει με την οικογένεια του μέχρι το θάνατο του. Επίσης, κανένας ευσυνείδητος ιδιοκτήτης δεν θα πρέπει να επιλέγει τη λύση της ευθανασίας για τον απλά γερασμένο, αλλά κατά τα άλλα υγιή ακόμα, σκύλο του. Μόνο όταν το ζώο παύει να δείχνει ενδιαφέρον για το περιβάλλον του  ή υποφέρει  φανερά, θα πρέπει να συμβουλευτεί έναν κτηνίατρο για τη λύτρωση του ζώου.

Κάνοντας τα παραπάνω, σίγουρα δεν μπορούμε να αποτρέψουμε τη γήρανση του σκύλου μας, μπορούμε όμως να κάνουμε αυτό το στάδιο της ζωής του πιο υποφερτό και ίσως να το επιβραδύνουμε λίγο μέχρι τη στιγμή που θα του πούμε για πάντα αντίο……

Θοδωρης Σουλιμιωτης  

training for happy dog owners