AGILITY

Είναι ένα άθλημα για όλους τους σκύλους, ημίαιμους ή ράτσας, μεγαλόσωμους  ή μικρόσωμους. Για αυτόν τον λόγο, κατακτά όλο και περισσότερους οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Το ζητούμενο  σε αυτό το άθλημα είναι να περαστούν διάφορα εμπόδια σε προκαθορισμένη σειρά  και φυσικά  χωρίς λάθη σε όσο λιγότερο χρόνο γίνεται.

 Η τεχνική και η επιδεξιότητα του σκύλου είναι πιο σημαντική  από την σωματική δύναμη και ταχύτητα του. Επίσης  απαραίτητη  είναι ο σκύλος και ο χειριστής να δρουν σαν ομάδα και να έχουν κάποια χάρη στην κίνηση τους.  Για αυτό τον λόγο υπάρχουν ίδιες πιθανότητες νίκης για όλους τους σκύλους ασχέτους φύλου, φυλής και ηλικίας. 

Το agility χωρίζεται σε δύο κατηγορίες : στο  μίνι όπου αγωνίζονται σκυλιά με ύψος ακρώμιου  μέχρι 40 εκ. ,  και στο κανονικό με αντίστοιχο ύψος από 40 εκ. και πάνω. 

Τα εμπόδια επίσης χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες : απλά εμπόδια υπερπήδησης, εμπόδια ευελιξίας και ικανότητας και εμπόδια με σημείο επαφής.

Εμπόδια  υπερπήδησης  είναι το άλμα εις ύψος στο οποίο ο σκύλος πηδάει μία μπάρα, ένα φράχτη ή ένα θάμνο. Άλλο  εμπόδιο είναι το στεφάνι, όπου ο σκύλος θα πρέπει να περάσει μέσα από αυτό πηδώντας Και το άλμα εις μήκος 

Εμπόδια ικανότητας και ευελιξίας είναι το τούνελ, το οποίο θα πρέπει να διασχίσει ο σκύλος. Είναι το τραπέζι, στο οποίο ο σκύλος θα πρέπει να παραμείνει ακίνητος για κάποιο χρόνο, και το σλάλομ το οποίο αποτελείται από 12 πασάλους και θα πρέπει ο σκύλος να τους περάσει σε σχήμα ζικ – ζακ.

 
Εμπόδια με σημεία επαφής είναι  η τραμπάλα, στην οποία περπατάει από άκρη σε άκρη,  η πυραμίδα (ή τοίχος Α) τις πλευρές της οποίας ανεβαίνει και κατεβαίνει ο σκύλος και η εξέδρα .

Το agility  ξεκίνησε στην Αγγλία το 1978. Η ιδέα ήταν του John Varley, μέλος της διοργανωτικής επιτροπής της έκθεσης Crufts, ο οποίος είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα άλογα. Ανέλαβε να δημιουργήσει ένα πρωτοφανές θέαμα με συμμετοχή σκύλων σε μία σειρά  επιδείξεων οι οποίες παρουσιάζονται κάθε χρόνο σε έναν ειδικά διαμορφωμένο  στίβο (όμοιο με αυτό  των αλόγων) αλλά προσαρμοσμένο στις ικανότητες  των σκύλων. Έτσι γεννήθηκε το άθλημα το οποίο βρήκε άμεση αποδοχή από το κοινό. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1988, έγιναν και οι πρώτοι αγώνες. Το 1991, ανακοινώθηκε ο επίσημος κανονισμός για το agility και υπογράφτηκε και από την FCI. Το 1996, διοργανώθηκε στ0 Morges της Ελβετίας τα πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα.

 Ο απλός θεατής βρίσκει πάντα το  θέαμα ενός αγώνα agility από ενδιαφέρον μέχρι θαυμάσιο. Φυσικά, πίσω από αυτό το θέαμα υπάρχει πάρα πολύ δουλειά μεταξύ χειριστή και σκύλου που μόνο με τη σωστή εκπαίδευση και εξάσκηση  έχουν  θετικά αποτελέσματα.

Θοδωρής Σουλιμιώτης