H  ‘ΤΡΕΛΑ’  ΤΩΝ ΝΤΟΜΠΕΡΜΑΝ

Το 1880, ο Λιούις Ντόμπερμαν παρουσίασε τα πρώτα δείγματα της φυλής  προκαλώντας   κύμα ενθουσιασμού σε ολόκληρη την Γερμανία. Πολύ γρήγορα η φυλή εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί η ζήτηση σε φυλές σκύλων με ανάλογες ικανότητες σε φύλαξη χώρου.

Οι φυλές που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε ήταν κυρίως μεγαλόσωμες με μολοσσοειδή χαρακτηριστικά, σε αντίθεση με το Ντόμπερμαν που ήταν ένα σκυλί μεσαίου μεγέθους και κομψό. Οι εκτροφείς των άλλων φυλών, βλέποντας την έλλειψη ενδιαφέροντος για τους δικούς τους τύπους σκύλων σε αντίθεση με τη ραγδαία άνοδο του Ντόμπερμαν, και μη μπορώντας να βρουν ελαττώματα πάνω του, έβγαλαν τη φήμη ότι τα Ντόμπερμαν ‘τρελαίνονται’- και συγκεκριμένα μετά το πέμπτο έτος της ηλικίας τους – λόγω του μικρού κεφαλιού τους σε σχέση με τον εγκέφαλο τους.

Άλλος ένας λόγος που ενίσχυσε αυτή τη φήμη ήταν ότι λόγω των ικανοτήτων της φυλής στη φύλαξη, πολλά σκυλιά χρησιμοποιήθηκαν ως φύλακες και σε απομονωμένα μέρη ή σε χώρους χωρίς την συχνή παρουσία ανθρώπου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, κάποια παθολογικά συμβάντα – όπως  π.χ. ένα μικρό εγκεφαλικό – να μην γίνονται  αντιληπτά από τους ιδιοκτήτες και να οδηγούν σε αλλαγή συμπεριφοράς ακόμα και απέναντι σε οικεία πρόσωπα.

 Επίσης πολύ μεγάλο  ρόλο έχουν παίξει η τηλεόραση και ο κινηματογράφος στη διάδοση της φήμης αυτής, τα οποία  διαλέγουν ένα μαύρο Ντόμπερμαν όταν θέλουν να δείξουν ένα σκυλί επιθετικό, διαβολικό με άγρια ένστικτα.

Η ‘τρέλα’ των Ντόμπερμαν έχει αποτελέσει θέμα επιστημονικής έρευνας. Συγκεκριμένα, μία ομάδα επιστημόνων στην Αμερική με επικεφαλής τον Έλληνα γιατρό κ. Γαλατά συγκέντρωσαν στοιχεία από εκτροφείς, κτηνίατρους, εκπαιδευτές και ιδιοκτήτες της φυλής  και απέδειξαν  ότι η φήμη αυτή που ακολουθεί τα Ντόμπερμαν αποτελεί μύθο. 

Άλλωστε, η εξάπλωση της φυλής μέχρι σήμερα δηλώνει έμπρακτα ότι πρόκειται για μία υγιέστατη ράτσα, πιστή στην οικογένεια, προστατευτική απέναντι στα παιδιά με δυναμικό ταπεραμέντο και υψηλό δείκτη ευφυίας.